Катаракты емдеу
Катаракта
Катаракта - бұл көздің шағылысатын бөлігімен-қуықпен байланысты патология, онда қуықтың мөлдірлігі бұзылып, эрозияға ұшырайды. Катаракта бұлыңғыр көру, түнде көру қабілетінің төмендеуі, түс бөлінуінің төмендеуі, жарыққа сезімталдықтың жоғарылауы және диплопия сияқты белгілермен көрінеді.
Офтальмология саласында катаракта диагнозында визометрия, периметрия, офтальмоскопия, биомикроскопия, тонометрия, рефрактометрия, офтальмометрия, көздің ультрадыбыстық зерттеуі (ультрадыбыстық), электрофизиологиялық зерттеулер қолданылады. Катаракты емдеуде консервативті және хирургиялық әдістер қолданылады, хирургиялық процедура көз алмасын ауыстыру, яғни жасанды интраокулярлық линзаны орнату болып табылады.
Катаракта (грек сөзі catarrahaktes – сарқырама) - бұл көздің жарық өткізгіш қасиетімен, сондай-ақ көру өткірлігінің төмендеуімен көрінетін көз алмасының ішінара немесе толық бұлыңғырлығын білдіретін ауру. ДДҰ статистикасына сәйкес, соқырлыққа әкелетін себептердің жартысына жуығы катаракта болып табылады. 50-60 жастағы адамдарда катаракта халықтың 15% - ында, 70-80 жастағы адамдарда - 26-46%, ал 80 жастан асқан ересектерде-барлық адамдарда кездеседі. Тіпті туа біткен көз ауруларының арасында катаракта - ең көп таралған ауру. Бұл аурудың тым көп таралуы қазіргі Офтальмология саласындағы өзекті мәселелердің бірі болып табылады.
Ғасыр туралы
Қабақ-бұл көздің жарық өткізгіш бөлігі (жарық өткізгіш және сыну), көз кемпірқосақ пердесінің артында, оқушыға қарама-қарсы орналасқан. Гавхар капсула, капсула эпителийі және дене заттарынан тұрады. Гавхардың сыртқы құрылымы сфералық, диаметрі 9-10 mm.ni мен татуласамын. Көз алмасы-бұл қан тамырларымен қамтамасыз етілмеген эпителийдің туындысы. Қоректік заттар дененің айналасында шашыраңқы орналасқан көздің ішкі сұйықтығынан өтеді.
Оптикалық қасиеттеріне байланысты екі жағы дөңес мөлдір линзаға ұқсайды, оның функциясы жарық сәулесін шашыратып, оны көздің торына жинау болып табылады. Жарықтың сыну қасиеті тұрақты болмайды және көздің орналасу қасиетіне байланысты болады (тыныш жағдайда – 19,11 дптр, шиеленіс жағдайында – 33,06 дптр).
Қалыптағы кез – келген өзгерістер - пішіннің, қалыңдықтың, Позицияның өзгеруі-оның функциясының бұзылуына әкеледі. Гавхардың ауытқуларының арасында афакия (гавхардың болмауы, микрофакия (кішкентай), колобома (бөліктің болмауы және оның деформациясы), лентиконус (оның бетінің конус түрінде шығуы), катаракта сияқты жағдайлар жиі кездеседі. Катаракта гавхардың кез-келген қабатында дами алады.
Катаракта себептері
Катаракта этиологиясы ва унинг ривойланиш мексанизмида бір неча назариалар мавджуд бо ' лсада, уларнинг хеч бири касаллик ривойланишининг аник сабабини исботлаб беар олмайди. Офтальмология сохасида кенг таркалган назариялардан бири бу-эркин радикалдар оксидланиши, ұйым хосил бо 'лган эркин радикалдар-ностабиль юфти йо' к электронга байбай бо 'лган молекулаларлар хосил бо' лиши ва то 'планиши кучли оксидланишга сабаб бо' лади.
Липидтердің пероксидті ыдырауы және қанықпаған май қышқылдарының көбеюі қартаю мен диабеттік катаракта, глаукома, бауыр циррозы, гепатит, мидағы қан айналымының бұзылуына әкеледі. Денедегі бос радикалдардың пайда болуы зиянды әдеттер мен ультракүлгін сәулелермен улану нәтижесінде пайда болады.
Катарактарды дамыту механизмінде үлкен маңызы бар факторлардың бірі-жасына қарай ағзаның антиоксиданттық қасиеттерінің төмендеуі, дәрумендердің жетіспеушілігі (А, Е дәрумені және т.б.). Сонымен қатар, егде жастағы адамдарда көздің кернеуі ақуызының физика-химиялық құрамындағы өзгерістер де байқалады.
Көздің қабыну аурулары, қуыққа қоректік заттардың жеткіліксіз берілуі, цилиарлы дененің дисфункциясы (Фукс синдромы), терминальды глаукома, пигментті дегенерация және ретинальды көші-қон нәтижесінде көзішілік сұйықтық құрамының өзгеруі катаракта дамуында да маңызды рөл атқарады.
Егде жастағы фактордан басқа, созылмалы ауыр жұқпалы аурулардың катаракта дамуындағы рөлі де үлкен, мысалы, іш сүзегі, безгек, тауық еті және т. б., аштық, анемия жағдайлары, қатты радиация (инсоляция), радиациялық сәулелену, уытты улану (сынап, таллий, нафталин) катарактаға әкелуі мүмкін.
Катарактаның дамуына әкелетін қауіп факторларына эндокриндік жүйенің патологиялары (қант диабеті, тетания, бұлшықет дистрофиясы, адипозогенитальды синдром), Даун ауруы, тері аурулары (склеродерма, экзема, нейродермит, поичилодермия Якоб)жатады. .
Асқынулардың нәтижесінде пайда болатын Катаракта көбінесе көз алмасының жарақатына, күйікке, көзге жасалған хирургиялық араласуларға, отбасында катаракта бар адамдардың болуына, миопияның ауытқу дәрежесіне, увеитке байланысты болады.
Туа біткен катаракта көп жағдайда эмбриональды көру жүйесінің қалыптасуы кезінде уытты әсерден туындайды. Туа біткен катаракта жағдайларының мысалдары жұқпалы аурулар (тұмау, қызамық, қызылша, токсоплазмоз), кортикостероидтарды қабылдау, басқалармен қатар жүктілік кезінде жасалады.
Катаракта классификациясы:
Офтальмология саласында катаракта ауруы екі үлкен топқа бөлінеді: туа біткен және жүре пайда болған. Туа біткен катаракта көздің белгілі бір бөлігінде ғана пайда болады, ауру дамымайды. Алынған катаракта процестің шиеленісуімен бірге жүреді.
Жүре пайда болған катарактаның этиологиясы негізінде кәрілік нәтижесінде дамыған, асқынған, тевматикалық, радиациялық, токсикалық және жалпы ағзаның басқа аурулары нәтижесінде пайда болған катаракталар бөлінеді..
Асыл тастың күңгірттенген бөлігіне сәйкес
Катарактаның даму кезеңдері.
Катаракта дамуының 4 кезеңі бар:
Катарактаның бастапқы кезеңінде інжу-маржанның белгілі бір бөлігінде ылғалдану болады, яғни өзекшенің талшықтары арасында артық сұйықтық жиналады және бұл «сулы жарықшақ» деп аталады. Бұлыңғырлық әдетте асыл тастың қабығында орналасады, яғни перифериялық бөлікте пайда болғандықтан, көру өткірлігімен проблемалар байқалмайды..
Жетілмеген катаракта сатысында бұлыңғырлық күшейіп, бірте-бірте інжу-маржанның оптикалық бөлігіне жетеді. Биомикроскопиялық зерттеулердің көмегімен асыл тастың дақ түскені анықталады. Бұл кезеңде көру өткірлігі аздап төмендейді.
Катаракта диагнозы
Катаракта ауруын офтальмологтар диагностикалайды, олар бірқатар стандартты зерттеулер жүргізуі керек.
Жоғарыда көрсетілген зерттеулердің көмегімен катарактаға тән келесі өзгерістер анықталады: көру өткірлігінің төмендеуі, жарықты қабылдаудың өзгеруі, қарашықта дақ, линзаның шығуы және т.б..
Катаракты анықтаудың арнайы әдістеріне рефрактометрия, офтальмометрия, көздің UT-сканерлеуі жатады. Тор қабықтың функционалды күйін, көру нервісінің күйін және көру анализаторының орталық бөлігін анықтау үшін электрофизиологиялық сынақтар (электроокулография (ЭОГ), электроретинография (ERG)) қолданылады..
Катарактаны емдеу
Кәрілік катарактаның бастапқы кезеңдерінде консервативті ем жүргізіледі, яғни көз тамшылары (азапентацен, пиреноксин, цитохром С, таурин және т.б.) түрінде препараттар тағайындалады. Бұл емдеу әдістері катарактаның дамуын толығымен тоқтатпайды, олар тек процесті баяулатады.
Мұндай емдеудің негізі жетіспейтін заттардың орнын толтыру болып табылады, яғни тамшылардың құрамына аминқышқылдары, витаминдер (рибофлавин, никотин қышқылы, аскорбин қышқылы), антиоксиданттар, калий йодиді, АТФ және басқа заттар кіреді..
Катарактаны емдеуде консервативті емдеудің тиімділігі әлдеқайда төмен. Сондықтан микрохирургия арқылы катарактаны жою жиі кездеседі. Бұл жағдайда асыл тастың бұлтты бөлігінің орнына жасанды линза қойылады.
Пайдалану нұсқаулары
Оперативті емдеуге арналған нұсқаулар келесідей:
Ісінген катаракта, жетілген катаракта, асыл тастың ығысуы, қайталама глаукоманың дамуы, көз түбінің ілеспе аурулары (диабеттік ретинопатия, көздің торлы қабығының ажырауы). Екі жақты катарактаны емдеу алдымен көру өткірлігі төмен жағында хирургияны қамтиды..
Заманауи офтальмологиялық хирургияда асыл тасты жою бірнеше әдістермен жүзеге асырылады: экстракапсулярлық және капсулалық катаракта экстракциясы, ультрадыбыстық және лазерлік факоэмульсификация..
Катарактадан тыс экстракция әдісінде інжу ядросы мен інжу зат жойылады. Бұл жағдайда асыл тастың артқы капсуласы көрінеді, алдыңғы және артқы бөліктер арасында түйіспе пайда болады. Катарактаның интракапсулалық экстракциясы інжу капсуласымен бірге жүргізіледі. Екі әдіс травматикалық болып саналады және көз алмасына тігістерді қамтиды..
Ультрадыбыстық факоэмульсификация әдісінде көздің алдыңғы камерасын 3 мм кесіп, аспаптың ұшын енгізеді. Факоэмульгатордың көмегімен інжу эмульсия күйіне келтіріліп, көзден сорылады. Інжу-маржандарды лазермен жою жоғарыда көрсетілгендей жүзеге асырылады, тек ультрадыбыстық емес, лазерлер қолданылады.
Катарактаның салдары және алдын алу
Заманауи офтальмология саласындағы жаңа әдістерді қолдана отырып жасалған хирургиялық операциялар қауіпсіз болғанымен, науқастардың 1-1,5% операциядан кейін увеит, иридоциклит, көзішілік қысымның жоғарылауы, алдыңғы камераның зақымдануы сияқты кейбір асқынулар дамуы мүмкін.қан кетулер, көздің торлы қабығының бөлінуі. , екіншілік катаракта.
Туа біткен катарактаның салдары теріс болып саналады, өйткені мұндай жағдайда өзгерістер тек көз алмасында ғана емес, көру нерві мен рецепторларда да болады. Жүре пайда болған катаракта хирургиялық жолмен жойылса, адамның көру қабілеті сақталады және еңбек белсенділігі де қалпына келеді..
Туа біткен катарактаның алдын алу әртүрлі жұқпалы ауруларды емдеу және жүктілік кезіндегі радиацияның әсеріне ұшырау сияқты шараларды қамтиды. Жүре пайда болған катарактаның алдын алу антиоксидантты заттарды жеткілікті мөлшерде қабылдаудан, офтальмологиялық патологияларды уақтылы емдеуден, көздің зақымдануының алдын алудан және жылына кемінде бір рет офтальмологиялық тексеруден өтуден тұрады.
